 |

Mister Magoo
Zo'n 30 jaar geleden woonden Gerda en ik nog op een flat, op vier hoog in Beverwijk. Onze zoon, Sil, was net geboren en de was van de kinderen hing te drogen aan de waslijnen op ons balkon. Tegen de avond een uurtje of 10 gaan we naar bed, maar ik kan maar niet in slaap komen, omdat een van de spijkerbroeken van Kim, door de wind tegen het slaapkamer raam wordt aangeblazen. Daarbij maakt een van de broekknopen een vervelende, irritante tik.
Geïrriteerd door het aanhoudende getik, wil ik de spijkerbroek van de waslijn halen, maar wat gebeurt er. Op het moment dat ik de knijper wil pakken, tik ik mijn bril van mijn hoofd. Daar vliegt mijn bril pardoes over de balustrade van 4 hoog naar beneden. Stevig mopperend, loop ik weer naar binnen, me realiserend dat de vrije val van mijn bril mij een hoop geld gaat kosten en dat ik de komende dagen met een rood witte stok mijn weg door de grote boze wereld zal moeten zoeken en ik zeg nog tegen Gerda: "Ger, je moet beneden mijn bril gaan zoeken, ik ben hem kwijt". Even ter verduidelijking, ik heb min 9, zonder bril leef ik in een mistige wereld en beneden sliepen twee jonge, leuke meiden en ik wilde geen risico lopen om opgepakt te worden en als gluurder de verdere rest van mijn leven bekend te staan.
Gierend van het lachen, zei Gerda tegen mij, dat ik de boom in kon. Terecht.
Zwaar gefrustreerd, maar zonder de hinderlijke tik tegen de ramen ben ik toch in slaap gevallen en ben ik de volgende morgen in alle vroegte met een ziekenfonds brilletje op, tegen beter weten in toch naar mijn bril gaan zoeken.
En wat denk je, hij was nog heel, dat ding had de val van 4 hoog overleefd. Ik heb gauw mijn ziekenfonds bril af gedaan en mijn goede bril op gezet en de tuin van de onderburen verlaten. Gelukkig heeft niemand mij gezien.
Vlak daarna heb ik een speciale band gekocht, waarmee ik mijn bril wat strakker om mijn hoofd kon vast zetten. Een van mijn collega's noemde dat gekscherend een Mister Mcgoo uitrusting. Dat kon mij niets schelen, mijn bril heb ik daarna nooit meer spontaan verloren.
|