Waar zijn de condooms gebleven?

December was één van de warmste maanden ooit. Tientallen planten op het heempad lieten hun nog resterende schoonheid zien, waaronder fluitenkruid, boterbloem, dagkoekoeksbloem en herderstasje. Van meer dan honderd soorten waren de blaadjes herkenbaar, nieuwe blaadjes roken het voorjaar al. Op een van die mooie decemberdagen was ik er voor mijn bijkomstige werkzaamheden: hondenpoep ruimen. Bij Piet gaan nu alle zintuigen prikkelen. Honden maken met hun baasjes dankbaar gebruik van het heempad. Honden vinden het prettig hier te poepen, te graven of stoeiend het water in te gaan. Hondenpoep, de baasjes realiseren zich de ongewenste werking niet. Het is bemesting en stimuleert brandnetelgroei en vergrassing, terwijl verschraling juist gewenst is voor goed functioneren van een heempad. Ik ben bezig om via de politiek bij de gemeente een regeling te krijgen voor een hondenverbod op het heempad. Maar dat is niet zo eenvoudig, in de regels voor hondenbelastingplichtigen staat dat honden in de bebouwde kom (dat is in heel Boskoop) aangelijnd moeten en dat overlast ontoelaatbaar is. Driekwart houdt zich daar niet aan en dus lopen overal honden los en poepen heel wat kilo’s bij elkaar. Dat wordt gedoogd omdat er geen echt beleid is. Om mijn bezwaar te onderschrijven houd ik sinds 1 november een ‘hondenpoepregistratie’ bij op het heempad. De hoopjes per looprondje worden geteld. Een voorlopige berekening is 5,2 hondenpoepporties per dag (h.p.p.p.d.), dat is op jaarbasis ruim 1800 h.p.p. Dat zijn kruiwagens vol.

Wat heeft dat met condooms te maken?, even geduld nog. Eerst uitleggen wat een looprondje is.
Ik fiets tot het pad, pak een schoffel met vooruitstekend bledje (= Boskoops voor bovenkant van het schoffelvlak) en wip de h.p.p zo het water in, links wippen met de rechterhand werkt het best. Ik maak me hiermee schuldig aan verontreiniging van oppervlaktewater. Startpunt vanaf mijn fiets, te beginnen bij de linkerberm, rechterberm terug. Links wippen met de rechterhand is de beste techniek. Dan gooi je het verst, een passerende meeuw ving het een keer bijna op, eenden denken dat ze voer krijgen. Tot zover de techniek van het ruimen van h.p.p.
Waar blijven de condooms?, lees verder...

Behalve hondenpoep ligt er ook zwerfvuil, daar loop ik een apart rondje voor, met plastic zak. Tussentijds leg ik het zwerfvuil uit de berm zichtbaar naast het pad zodat ik het bij de zwerfvuilronde niet kan missen.
Zo ging dat dus ook met 2 goed gevulde condooms, maatje XXL, die in de berm lagen, zichtbaar (met de schoffel) langs het pad gelegd, om straks op te ruimen. Tijdens de werkzaamheden passeerden een paar wandelaars, ik weet het nog precies, eerst een bejaard echtpaar, man in rolstoel vrouw erachter. Even later een oude dame met een ruigharig snuffelend keffertje, keurig aangelijnd. Niets bijzonders dus, hun dagelijkse loopje over het heempad. Echter, toen ik na het rondje hondenpoep het zwerfvuil met de condooms op wilde ruimen waren deze spoorloos verdwenen. Het was windstil, wegwaaien kon niet. Dus bleven er 3 opties open:

1. De oude dame met de hond heeft ze netjes opgeraapt en in een hondenpoepzakje gedaan.
2. Het hondje, dat graag overal aan snuffelt, heeft het als lekkernij gezien.
3. De rolstoel is er overheen gereden en het spul is, in het ergste geval, tot in het bejaardenhuis toe aan de wielen blijven hangen.

Tot op de dag van vandaag vraag ik me af: waar zijn de condooms gebleven?.
Zoals je leest is er op een heempad nog heel wat te beleven voor een bejaarde vrijwilliger. Na de voorspelde horrorwinter wordt het weer leuk op het heempad en kan ik de bloemen een voor een in bloei zien komen. Vanaf april gaan de rondleidingen weer beginnen en hopelijk is dan het hondenpoepprobleem ook opgelost.