Ik heb weinig tijd, ook te weinig voor jullie tot mijn spijt
Goh, wat heb ik hem gemist dit jaar.
Meestal staat er al een grote lege ruimte voor Sinterklaris klaar.
Ik probeer hem een beetje te vervangen.
Niet voor een familie-jaaroverzicht, dat kunnen jullie echt niet van mij verlangen.
Ik zal me een beetje beperken tot mijn eigen hachje.
Als reactie hoop ik niet op een traan, maar zeker wel op af en toe een lachje.
Dit jaar ben ik begonnen met een nieuwe baan.
Ja met het mooie rustige leven is het nu wel gedaan.
Lange dagen en vele autoīs in rij.
Wanneer er īs middags om 4 uur wat stond, stond ik er vaak ook bij.
īs Morgens vroeg beginnen, je went er aan.
Dat vroeg naar bed alleen, daar dacht ik dus echt niet aan.
Ik doe dat dus ook bijna nooit.
īs morgens veel koffie zodat ik wakker in de auto stap en niet slaperig of verstrooid.
Een 5 minuten eerder van huis
scheelt īs morgens al snel 30 minuten, dat vind ik echt niet pluis.
Op de werkvloer heb ik nu echt al overal gestaan,
begin ik het een beetje leuk te vinden is het alweer gedaan.
Maar nu heb ik echt een vaste plek.
Redelijk veel werk met in de bezigheden ook nog een beetje rek.
Is het bij ons een beetje stil,
help ik even bij de banden al is het dan niet veel.
Mijn nieuwe baan draagt een zekere mate van verantwoordelijkheid.
Maar iedereen werkt langs elkaar heen, dat is echt iets van deze tijd.
Met mijn vaste collega Jaap heb ik soms de grootste pret.
Met de mannen die alle karren moeten insealen en in de koelcel werken vormen we een mooi kwartet.
We kunnen elkaar aanvullen waar noodzakelijk.
Onderling is er bijna nooit gezeik.
Ook met de mannen van de ingangscontrole is het altijd een dolle boel.
Er gaat geen dag voorbij of je krijgt scheldkanonnades en beledigingen naar je smoel. Sommige dagen is het echt een grote zooi.
De communicatie verloopt dan niet zo mooi.
Een keertje gooide ik zomaar met een compliment.
De monden stonden open, dat waren ze hier niet gewend.
`Had ik jullie al bedankt voor jullie inzet vandaag.
vroeg ik een keer. `Nee` antwoordde één een beetje traag.
`Dan is het goed`
zei ik met al mijn moed.
Keek mijn .chef. afkeurend naar mijn gedrag
Lagen de ingangscontroleurs juist dubbel van de lach.
In september was ik echt even toe aan een vakantie naar hoger oorden.
Het werd Noorwegen met de auto, maar niet helemaal naar het noorden.
Daar heb ik definitief mijn hart verpand aan een schone.
Niet aan een meisje, maar aan het land waar je betaald met Noorse Kronen.
Ik had het alleen maar van horen zeggen
Maar beter als Noorwegen het zelf doet kan ik het woord mooi niet uitleggen.
Veel kilometers gereden door bergen en dalen
Met zoveel te zien kon deze vakantie niet meer falen.
Jammer alleen dat ik buiten het seizoen ben gaan reizen
Veel dingen bleven voor mij gesloten, ik kon soms wel krijsen.
Een tunnel die wegens werkzaamheden gesloten was
Bracht mij via een lange kronkelweg, het is echt kras
Aan de andere kant van de berg.
Ik moest 80 kronen betalen voor een weg waarop ik niet had gereden, dat was echt erg.
Nu ben ik alweer een tijdje terug, maar bijna nog niemand heeft de fotoīs mogen aanschouwen.
Terwijl het er zo mooi is, ik ben echt van het land gaan houwen.
Als er ruimte is onder dit surrogaat Sinterklarisgedicht
Staat er een foto met de lens op een spiegelmeertje gericht.
|
