 |
Werk in uitvoering
Voor het eerst een fulltime vaste baan, sinds een paar maanden. Noem me een workaholic, maar ik vind werk leuk. Meestal dan; in de afgelopen jaren zijn er ook wel wat kloteklusjes langsgekomen.
Ik begon met m'n eigen werk uit te vinden: Afrikanenhandel. Een commerciële babbel heb ik niet, dus ik moest het hebben van een zo groot mogelijk natuurlijk verschil tussen materiaalkosten en verkoopprijs. Potgrond en zaad kost weinig, en met een productie van 3000 plantjes per seizoen had ik een leuke bijverdienste als 13-jarige.
Via een vriend kwam ik bij een veevoederfabriek terecht. Vrachtwagens wassen in de winterkou is niet echt tof, maar ik leerde er wel heftruck rijden en ieder half jaar om loonsverhoging vragen. Bovendien verzekerde het me van een zomervakantie baantje.
Dat brengt me op de 'kloteklusjes'. Als jongste, zwarte werknemer in een fabriek krijg je de fijnste klusjes. Matrijzen met duizenden gaatjes 1-voor-1 open tikken, of wat te denken van afdalen in een silo van 5 meter diep, en de bodem schoonschrapen (denk aan een gestold bodempje jus, maar dan 20 cm dik). Nog niet zo erg voor een dagje, behalve dan toen het 8-jarige dochtertje van de baas bovenaan het luik verscheen en met een duivelse grijns dreigde het luik dicht te gooien. Ik werd ter plekke claustrofobisch, de arbeidsinspectie zou ervan smullen.
Het jaar erop hadden we echt een mooie klus, de hele opslaghal moest leeggehaald worden, bijgevuld met zoveel kuub zand. Vervolgens nieuwe betonplaten van 2m2 erin. Lekker zandhappen en met de heftruck rondcrossen, samen met een vriend. Vooral het moment dat hij de heftruck in de muur van het kantoor parkeerde, is leuk om terug te halen.
Ben inmiddels ook van alle markten thuis: keukentjes bouwen, kozijnen verven, kabels trekken, bomen snoeien, dakkapellen dichttimmeren, etc.
Datzelfde jaar zocht ik het ook eens in de kantoorrichting, en ging via een kruiwagen bij een gemeentehuis werken. Behalve archieven leeggooien (werd verbazingwekkend snel aan mij overgelaten), ook offerteaanvragen en opdrachtbrieven maken, ik voelde me een hele vent. Het jaar daarop hetzelfde gedaan, met een andere vriend. Wegens gebrek aan werk dagenlang zitten patiencen over het netwerk, op vrijdagmiddag deden de ambtenaren mee. En overal op zoek naar oud papier om maar weer even met die monsterlijke papiershredder van 2 meter aan de slag te mogen. Geïnspireerd door de keet-verhalen van m'n vader, besloot ik alle display-telefoons eens van andere namen te voorzien, we hebben erg gelachen toen Maurits naar Gerard belde, en hij in plaats daarvan 'De Schaatser' aan de lijn kreeg, en die zich weer op zijn beurt afvroeg waarom 'Broer Konijn' hem belde.
Inmiddels bleek ik handig met computers te zijn, en ging wat freelancen voor bedrijfjes die websites nodig hadden. Ik twijfelde nogal eens over de haalbaarheid van de bedrijfjes en verbaasde me over hoe die mensen zich in het avontuur stortten, ik weet het toen aan m'n gebrek aan bedrijfskennis. Inmiddels zijn 5 van de 11 bedrijfjes op de fles gegaan; had ik dan toch gelijk?, aan de websites zal het niet gelegen hebben.
De laatste paar jaar ook wat leuke werk-met-klanten-ervaring opgedaan, maar nu dan toch vooral 'voor mezelf' bezig. De belastingaangifte van vorig jaar zal voor het laatst een lekkere teruggave vertonen, en de komende vier jaar zit ik verzekerd van werk, met interessante, betaalde tripjes, en uitzicht op hopelijk een leuke vervolgcarriëre.
Ben ik nu een grote meneer geworden?
|
