 |
Kansloze jongeren
Er moet me iets van het hart. Lang genoeg is deze plaats voor de kolom vervuild met onzinnige teksten. Het is hoog tijd voor een serieuzere aanpak! Voor een frisse wind van buitenaf! Het aantal onderwerpen dat nog niet aan bod is gekomen, is nog zo groot. Genoeg keus zou je zeggen. Een onderwerp waar je zelf mee in contact gekomen bent, ligt dan voor de hand. Daarom is mijn keuze gevallen op de kansloze jongeren.
Grote aantallen jongeren zullen nooit hun dromen, hoe eenvoudig ook, tot leven zien komen, ondanks al hun verwoede inspanningen. Hierdoor komen deze jongeren in een negatieve spiraal terecht en worden, mede door frustratie, probleemgevallen geboren. Vergeet niet dat dit ook zeker een Westers probleem is. Tot een van de grootste concentratiehaarden van probleemgevallen behoort, misschien onverwacht, Delft?
Om het probleem wat beter te kunnen beschrijven, is een vernauwing van de onderwerpkeuze noodzakelijk. Aangezien 99,99% van de probleemgevallen mannelijk is, zal ik me maar beperken tot de 'kansloze gasten', zoals de Delftsche vrouwelijke student deze categorie van jonge-generatie-mannen graag mag noemen.
Al vroeg in de studie begint het probleem zich te openbaren, maar naarmate de tijd vordert en de kansloze gast ouder wordt, nemen de frustraties alleen maar toe. Die ophoping van frustraties kan zich op verschillende manieren uiten in kansloze acties, die gedoemd zijn te mislukken. Zo maakte ik erg vroeg in mijn studie kennis met de 'appendix'. De appendix begint een beetje schuchter, maar krijgt steeds meer interesse in de activiteiten van zijn slachtoffer. Op zich niets mis mee, maar zodra ze iets onderneemt wat de appendix niet weet, raakt hij een beetje van slag. ("Maar waarom ben je daarheen gegaan? Met wie ben je daarheen gegaan?? Waarom mocht ik niet mee??") Na een aantal directe opmerkingen hierover, verdwijnt de appendix weer op de achtergrond. Maar de appendix slaat terug! Om aandacht te krijgen, volgt de appendix je letterlijk op de voet. Doe je een stap naar links, dan volgt de appendix geruisloos (dat verklaart voor een groot deel zijn naam). De appendix voelt zich zo langzaam aan een worden met zijn doel. Dit gaat zelfs zo ver, dat de appendix vraagt waarom hij niet bij een date van zijn grote liefde mag zijn?
Vreemd genoeg blijft het succes van deze methode echter vaak uit. Gelukkig hebben andere kansloze jongeren dit ook begrepen. Het moet dus anders. De afgelopen jaren heb ik dat goed kunnen ervaren bij de 'Homo Roelius'. Misschien vanwege zijn aanrakingsangst blijven achtervolgingspogingen zoals bij de appendix uit. Liever kijkt hij twee jaar lang iedere pauze uit naar het moment waarop een van zijn lustobjecten voorbij komt lopen met haar lunchpakketje. Geen al te groot probleem. Maar diep in de Homo Roelius kruipt een angstaanjagende gedachte naar boven? Bijna 30? en geen vriendin! Een vrouw scoren moet sneller kunnen! Dus heeft de stille Homo Roelius nog een heel andere kant! Eenmaal aangesproken door een vrouw, in een vertrouwde omgeving, vertelt hij plotseling over zijn wildste fantasieën. Mocht dit nog niet de gewenste reactie opleveren, dan schroomt hij zich er niet voor zijn grote verzameling detailopnames van 'natuurfoto's' (m/v) te laten zien of bij wijze van verrassing deze als wallpaper op haar computer te plaatsen.
Dit is nog maar het topje van de ijsberg. In het begin wil je graag op zoek naar oplossingen voor deze gasten. Een enkeltje Leiden bijvoorbeeld. Meer vrouwen, meer kans. Maar na een tijdje besef je dat je meer een soort haat-liefde verhouding met ze hebt. Eigenlijk wil je ze toch niet kwijt. Wie staat er de hele dag voor je klaar (zeker als je iets lekkers voor bij de koffie hebt meegenomen)? Wie geeft veel aandacht? Wie haalt er thee of koffie voor je? Nee, misbruik maken doen we niet. Ondertussen richt je je blik op de uitzonderingen in de populatie, leuke gasten waarmee je gewoon kunt kletsen, leuke dingen kunt doen, een biertje of druivensapje kan drinken, ?
|
"