<Vorige]  ['De Kolom' index]  [Volgende>

De Kolom logo spacer
spacer [Klik hier voor print-versie
spacer
spacer 27:  Corrie
31-8-2005
spacer spacer

Weekend

Ik zal jullie een verhaal vertellen over een familie, die met elkaar een gezellig weekend in het Limburgse heuvelland doorbrachten.

Op een dag, vrijdag de 19de, vertrokken deze mensen uit verschillende dorpen en steden richting de boerenhoeve in Vijlen. Piet, Corrie,Hans en Janny gingen eerst naar Gouda, waar Teus en Ina wonen en haalden daar mondvoorraad op voor onderweg en de kratten met levensmiddelen en weekendtassen werden bij Janny in de auto geladen, zodat bij Piet ruimte in de auto vrij kwam voor Marco en Anouk. In Vijlen arriveerde de familie omstreeks half vier, begroetten elkaar en sprak men de woorden “Wie heeft de sleutel van deze mooie boerenhoeve?” Niemand had de sleutel, dus werden na rijp beraad Janny en Corrie er op uitgestuurd om de sleutel te zoeken. Deze twee waren zeer bij de hand en na enig zoekwerk werd de sleutel gevonden. Terug naar de boerenhoeve en deze kon toen moeiteloos geopend worden. Het zag er binnen prima uit, hier konden we wel met 24 man een weekend in verblijven.

De volgende dag zou in het teken staan van een zeskamp. Omstreeks 12 uur vertrokken wij naar Vaals naar het labyrint. Er waren 4 groepen van elk 6 personen en het was de bedoeling zo snel mogelijk 4 personen van dezelfde groep in het midden van het labyrint te krijgen. Vooral Marco had hier moeite mee, we zagen steeds een geel petje en een hand boven de hoge hagen uitkomen. Uiteindelijk was ook hij binnen. Terug naar de hoeve om het programma daar verder voort te zetten: skilopen, doelschieten, zaklopen, water overbrengen en touwtrekken. Corrie, Linda en Erik zouden samen skilopen, maar bij elke schreeuw links, rechts, links, rechts, begon Corrie steeds harder te lachen en viel het rommeltje ondersteboven. Bij het zaklopen gebeurden er wonderlijke dingen, Corrie kwam bij elke aanmoediging geen centimeter vooruit, terwijl Arthur zo’n geweldige sprong maakte, zodat het leek alsof hij een moment in de lucht zweefde en pas twee meter verder neerkwam. Veel lachen dus.

’s Avonds barbecue en na afloop nog een spelletje met kaartjes, waarop een stelling stond over jezelf en iedereen moest raden bij wie deze stelling paste. We kwamen heel wat te weten. Corrie zat in de cel. Ina rook gas, maar dit bleek knoflooklucht te zijn. John vloog tijdens paardrijden achter zijn helm aan en belandde op de grond. Hans, een natuurliefhebber, biechtte op, dat hij het milieu had verontreinigd. Wil wilde eens voelen, hoe warm de kachel was en werd gezegend met een tongblaar en Bobby poetste op geniale wijze de laarzen van de kapitein. Zo kwamen we heel wat te weten over de verborgen geheimen van iedereen.

Zondag werd Wil haar verjaardag gevierd en ’s middags ging ieder doen waar hij of zij zin in had. De jongelui gingen mountainbiken, bergje op en bergje af en ineens was iedereen, iedereen kwijt. Na veel zoeken en fietsen vond men elkaar weer en gingen zij huiswaarts. Piet, Teus en Aris wilden een fietsroute door het Limburgse heuvelland maken, maar kwamen lopend terug. Hans, Janny, Corrie, Wil, Ina, Bep en Wim maakten een mooie wandeling langs een stukje van het geuldal. Waarschijnlijk waren Anneke, John en Krista de wijste, die hebben heerlijk in het zonnetje gezeten.
De volgende dag was het feest weer voorbij en moest alles opgeruimd en ingepakt worden en vertrok iedereen naar zijn of haar dorp of stad, maar met de gedachte dit doen we nog eens een keer.

Ik geef de pen door aan, deze keer niet de laatste, Arthur.