<Vorige]  ['De Kolom' index]  [Volgende>

De Kolom logo spacer
spacer [Klik hier voor print-versie
spacer
spacer 16:  Janny
30-9-2004
spacer spacer

Het hijgend damhert...zadelpijn?

De van dammen waren op Ameland. Die week hebben we wat afgefietst. Wat had ik dát lang niet gedaan. Je stapt op en denkt: "lekker fietsje". Maar mijn voeten hadden jarenlang geen trappers gevoeld. Wel gaspedalen, en indien nodig de rem. Op de fiets dus, de eerste kilometers vlogen voorbij. Ik merkte dat de van Dammen steeds harder gingen rijden. Of ging ik langzamer?

Ik fietste als een hijgend hert (der jacht ontkomen, vult Hans aan, psalm zoveel volgens hem). Zal best wel. Maar er kwam nog wat bij: zadelpijn! Zadelpijn? Was dat maar waar, mijn kontje deed pijn. Maar je wilt erbij horen en elke dag stapte ik weer op de fiets. Maar telkens bleef dit hijgend damhert achter bij de groep. Een conditie als een oud mens. Dit zette me tot nadenken. Dit moest veranderen.

Ik moest meer gaan fietsen en zou dat gaan volhouden. Het liefst had ik het Amelandse fietsje hier. Maar hier hebben ze alleen Ba-ta-vus, inmiddels met goedkeuring van Maxima hét merk. In de schuur stonden al vier fietsen. De werkfiets van Hans, hij wacht met een nieuwe tot aan z'n vut. De drie anderen waren versleten wrakjes. Eén van Marcel, van toen hij nog erg jong was. De ander van mij, een die in de schuur is versleten. De laatste de vorige werkfiets van Hans, die vanwege de stickers werd bewaard. Opruimen die zooi en plaatsgemaakt voor de BATAVUS. Ik ben inmiddels al een paar keer naar Gouda gefietst. En ik ga boodschappen doen op de fiets, zolang het in de fietstas kan. Tenminste, als het niet regent en niet te hard waait en Hans niet loopt te zeuren dat er iets klaar moet zijn.

De moraal

Dankzij het van Dammen-weekend heb ik (weer) leren fietsen. Ik fiets stap voor stap aan mijn conditie en hoop onderweg af en toe een kilo-tje te verliezen. In de fietstas gaan minder boodschappen, ook dat scheelt. Langzaam wordt het tempo opgevoerd, het hijgen neemt af.
Ik ben er klaar voor, voor het volgende fiets midweekje. Ik zoek alleen nog naar een broek met luchtkussentjes want het zadel mag absoluut geen pijn meer krijgen.

De pen geef ik door aan mijn schoonzoon (nu eindelijk echt)