
De Limomax
Het was een spannende week.
Op 3 juli 2003 moest de limousine worden opgehaald. Ik zat met een aantal vragen.
Kan een limo van 6.50 meter wel door de wijk rijden en past die op mijn parkeerplaats?
Wat zullen de buren niet denken en dan vooral BMW buurman Wim? Volgens hem is er
maar één auto en dat is zeker geen Skoda. Hoe ga je met die Karen om, die miep die zich
overal mee bemoeit tijdens het rijden. En wil Ina wel achterin zitten bij de TV en de champagnekoeler. Ze is nu ineens ex-kaartlezer geworden.
Dan de limo. Ongelooflijk! Wat een power, zo'n 180 PK turbo. Dat vonden de voorbijgangers ook, toen ik een beetje heftig optrok. Dan de zesbak. Daar was ik snel aan gewend, want ik doe al jaren vergeefse pogingen om mijn auto in de 6e versnelling te krijgen. Het rijden viel niet mee.
Probeer maar eens 180 paarden op volle snelheid door een smalle straat te jagen.
Waar ging de reis naar toe? Het beste wat ik op dit niveau kon bedenken was op de high-tea bij Maxima. Zo'n bezoekje is best nuttig. Ina kon van alles vertellen over opvoeden, veilig speelgoed en kinderdagverblijven. Maxima kletste wat over koninklijke geheimen zoals over de nieuwe verloofde van Friso. Daar is wat mee! Alex en ik hebben gepraat over bier, want daar houdt hij van. Kortom, het was gezellig. Uiteraard hebben we het over de naam van de baby gehad. Het wordt een zoon, want Alex heeft het moeilijke programma gevolgd.
Geen Willem meer. Ook geen Hendrik, Bernhard of Claus, want dan komen we nooit van dat Duitsche bloed af. Een Hollandse naam dan? Wat dacht je van Teunis. Koning Teus! Klinkt best leuk. Maxima was meteen enthousiast. Willem aarzelt nog...
Ik was best onder de indruk van de charmante Maxima. Haar buikje wordt een beetje bol. En dat komt niet van het eten. Ik kon mijn aandacht niet meer zo goed op de weg houden.
En Karen bleef maar kletsen. "Na 300 meter rechtsaf en dan direct links". Ik weet nu wat Marco Bakker meemaakte met zijn cruise-control. Ergens bij Zoetermeer ging het mis. Ik moest ineens remmen. Net toen mijn rechtervoet lekker ontspannen lag te rusten. De remmen deden het uitstekend, maar niet die van die goser achter mij. De limo is nu iets korter, maar 5.50 meter is best nog lang. Toch? Ina kwam met de schrik vrij. De verkoper keek niet zo blij.
Hij wil de limo niet meer aan mij uitlenen. Kinderachtig!
Ik rijd nu weer in mijn eigen "rolls" en met mijn eigen Karen voorin. Die bevalt ook wel.
En Maxima? Die zal mij op de hoogte houden. Ik voel me ook zwanger en ben zelfs misselijk.
Of zou dat van de limo-rit komen...

|